Penarafan Nielsen ialah sistem pengukuran khalayak yang dikendalikan oleh Nielsen Media Research yang bertujuan untuk menentukan saiz dan komposisi penonton program televisyen di Amerika Syarikat menggunakan sistem penarafan. Nielsen Media Research diasaskan oleh Arthur C. Nielsen, seorang penganalisis pasaran yang kerjayanya bermula pada tahun 1920-an dengan analisis pengiklanan jenama dan telah berkembang menjadi analisis pasaran radio pada tahun 1930-an, yang memuncak dalam penarafan Nielsen pengaturcaraan radio, yang bertujuan untuk menyediakan statistik mengenai pasaran rancangan radio. Penarafan Nielsen pertama untuk program radio dikeluarkan minggu pertama bulan Disember 1947. Mereka mengukur 20 program teratas dalam empat bidang: jumlah penonton, purata penonton, penonton kumulatif dan rumah setiap dolar yang dibelanjakan untuk masa dan bakat.[1]Pada tahun 1950, Nielsen berpindah ke televisyen, membangunkan sistem penarafan menggunakan kaedah yang telah dibangunkannya untuk syarikat radio. Kaedah itu menjadi sumber utama maklumat pengukuran khalayak dalam industri televisyen.